ชีวิต คือ ปาฏิหาริย์
กว่าที่เราจะได้เกิดมาเป็นคน
เป็นมนุษย์อย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
กว่าที่พ่อแม่ของเรา การที่คน 2 คน จะได้พบกัน รักกัน
จนได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ
ต้องผ่านอุปสรรค ปัญหาต่าง ๆ ซึ่งต้องอาศัยความรัก
และความเข้าใจที่จะผ่านเรื่องราวต่าง ๆ ไปด้วยกัน
สำหรับฉัน ชีวิตเป็นยิ่งกว่าปาฏิหาริย์
เพราะฉันผ่านความเป็นความตายมามากกว่า 1 ครั้ง
จักรวาลทรงมอบของขวัญ คือ ชีวิตให้ฉันหลายต่อหลายครั้ง
ฉันได้เรียนรู้ที่จะใช้ชีวิต อย่างมีความสุขและแบ่งปันความสุข
ให้ผู้คนรอบข้าง ครอบครัวอันเป็นที่รัก และเหนือสิ่งอื่นใด
เพื่อนร่วมโลกที่ฉันอยากแชร์ อยากแบ่งปันความรู้ที่มี
เพื่อเป็นประโยชน์ให้กับผู้ที่สนใจและเป็นประโยชน์ต่อสังคมต่อไป
ครั้งแรก ตอนนั้น อายุ 20 ปี ไปบริจาคเลือดแล้วหมดสติ
รู้ตัวอีกที เหมือนได้ยินเสียงคนเรียกชื่อ จำได้ว่ากำลังเดิน
ไปตามทางมืด ๆ แล้วหันหลังกลับตอนที่มีคนเรียกชื่อ
และฟื้นที่เตียงให้เลือด และต้องให้เลือดคืน หมดบอกว่า
เลือดน้อย ทีหลังไม่ต้องบริจาคนะ อันตรายกับตัวเอง
และอาจทำให้คนอื่นเดือดร้อนด้วย
จากความหวังดี กลายเป็นบทเรียนชีวิตอันล้ำค่า
ครั้งที่ 2 ตอนนั้น อายุ 22 ปี ไปทำบุญทอดผ้าป่า จ.นครนายก
กำลังเดินเวียนรอบโบสถ์กัน ไม้ไผ่ไปชนกับรังต่อเสือเข้า
ทำให้รังแตก
ถูกต่อเสือต่อย ทำให้เกิดอาการ คลื่นไส้ อาเจียน เวียนหัว
ต้องส่งตัวไปรักษาต่อที่ โรงพยาบาล ตรวจผลเลือด ดูอาการ 3 วัน
ครั้งที่ 3 ตอนอายุ 28 ปี ผ่าตัด คลอดลูกคนแรก
เนื่องจากเด็กตัวใหญ่
ไม่กลับหัว โดยการดมยาสลบ
ครั้งที่ 4 ตอนอายุ
31 ปี ผ่าตัด คลอดลูกคนที่ 2 เนื่องจากเด็กตัวใหญ่
ไม่กลับหัว หมอจะบล็อคหลัง แต่ขอดมยาสลบ
ครั้งที่ 5 ผ่าตัดมดลูก
เนื่องจากตกเลือดจากการผ่าคลอดลูกคนที่ 2
โดยการดมยาสลบ ฟื้นมาแบบมหัศจรรย์
หมอบอกให้เลือดและเกร็ดเลือด
ไปหลาย 10 ถุง
ครั้งที่ 6 ตอนอายุ 40 ปี ผ่าซีส + รังไข่ข้างขวา + ไส้ติ่ง
เนื่องจากมีก้อนซีสโตผิดปกติ โดยการดมยาสลบ
ชีวิตของฉัน ช่างโชคดี ที่มีโอกาสได้เริ่มต้นใหม่
ขอบคุณจักรวาลสำหรับทุกสิ่งที่ฉันได้รับ
ฝากถึงเพื่อน ๆ ทุกคน ให้ฟังเสียงหัวใจตัวเอง
อย่างน้อยก็ฟังเสียงร่างกายตัวเอง ที่มาคอยเตือน
ต้องจัดแบ่งเวลา พักผ่อน และ ทำงาน อย่างมีสติ
อย่ามัวหักโหมทำงาน โดยไม่ดูแลสุขภาพ
อย่าลืมว่าไม่ได้มีเราคนเดียวอยู่บนโลกนี้
เรายังมีครอบครัว ญาติพี่น้อง เพื่อน ๆ ที่รักที่ห่วงใยเรา
การที่ฉันได้ไปที่โรงพยาบาลครั้งล่าสุดนี้
ได้พูดคุยกับคนที่มารับการรักษา
หลาย ๆ คน พบว่า
มีมาคนที่มารักษาเพราะมีอาการเฉียบพลันแบบฉันเอง
แต่บางคนก็มาด้วยการเตือน ครั้งที่2-3แล้วก็มี คือมีอาการ
ก็มาตรวจ
แต่ไม่มาฟังผล ไม่มารักษา บางคนถึงกับเลื่อนนัดหมอ ไม่มารักษา
เพราะมัวแต่ทำงาน คิดว่าเสียเวลา ทำให้บางคนจากอาการน้อย
ก็เป็นมากในที่สุด บางรายก็รักษาทัน บางรายก็ไม่ทันก็มี
โรคบางโรค ตรวจเจอแล้วรักษาได้ทันท่วงที มีโอกาสหาย
แต่ถ้าไม่สนใจ ปล่อยให้เป็นเยอะ
ไอ้ที่ไม่ร้ายแรงก็ทำให้ตายได้
เช่น มะเร็งเต้านม เจอ ตัดทิ้ง ให้ยา คีโม ก็หายเยอะแยะ
บางคนปล่อยไว้ เป็นระยะสุดท้าย ก็ต้องตาย เพราะไม่ยอมรักษา
ฝากข้อคิด ถึงเพื่อน ๆ ที่รักในการทำงานทุก ๆ คน นะคะ
รักงาน และ อย่าลืม รักตัวเองด้วย
เงิน ไม่ใช่ ทุกคำตอบของชีวิต
สุขภาพ และความสุข ที่แท้จริง
คือการได้ใช้ชีวิตกับคนที่เรารัก และรักเรา ไปนาน ๆ
เงิน อาจจะทำให้เราสะดวกสบายมากขึ้น
แต่เงินไม่สามารถซื้อชีวิตและสุขภาพที่ดีคืนมาได้
รวยแค่ไหน ก็ซื้อสุขภาพดีไม่ได้
รวยแค่ไหน ก็ยื้อชีวิตจากความตายไม่ได้อยู่ดี
ความคิดเห็น